Lekcja twórczości

Na podłodze rozrzucone kartki z obrazkami. Z taśmy płynie piosenka Stanisława Soyki "Czas nas uczy pogody... ". Dzieci pochylone nad kartkami, wybierają te, które im się kojarzą z nastrojem utworu. Dominują szarości. Młodzi słuchacze stwierdzili, że piosenka jest spokojna i smutna, a nawet przygnębiająca.

- Miałam wrażenie, jakby piosenkarz siedział przed oknem z rękami podpartymi pod brodę i patrzył na deszcz - opowiadała Lila, pokazując zebrane kartki. - Ja wolałabym coś robić w takiej sytuacji zamiast tak siedzieć.

- Dla mnie to ktoś głęboko zanurzony w smutnych myślach - stwierdził Adam. - Chce wprawdzie znaleźć coś na pocieszenie, ale nie bardzo mu się to udaje. Stąd u mnie te karteczki, gdzie coś świeci, coś weselszego się zaczyna, ale potem znowu powraca smutek.

- Na mnie ta piosenka działa kojąco, dlatego wśród moich kartek dominują kolory pastelowe - mówi Magda.
To była rozgrzewka, a teraz czas na prawdziwe zadanie. Dzieci swoim zwyczajem wydają dźwięki nie świadczące o wielkim zapale.

- A gdzie postawa twórcza wobec zadania? - pyta nauczycielka. - Należy powiedzieć sobie raczej: nareszcie można popracować. Jakie chcecie zadanie: łatwiejsze czy trudniejsze?

- Trudniejsze - odpowiadają zgodnie.
Losowanie zadań. Większość ma ułożyć zdania, których wszystkie wyrazy zaczynają się na określone literki. Najpierw chwila przerażenia i zwątpienia w swoje siły, a potem praca (postawa twórcza wobec zadania!) i - jak się szybko okazuje - całkiem niezłe efekty. Magda wymyśliła zdanie na d: "Duży dzik dreptał długą drogą i dobił do drzewa". Konstancja ma zdanie na t: "Tamten tchórzliwy Tadeusz turlał tarnowskie, truskawkowe tik-taki". Lila ma powiedzieć, ile przycisków jest na biurku w sali plastycznej. Zaskoczona twierdzi, że trzy, ale pewności nie ma. Zadanie wprawia w zakłopotanie resztę grupy.
Nauczycielka radzi, by na otoczenie patrzeć uważnie i rejestrować w pamięci szczegóły.

I wreszcie zadanie ostatnie: wybieranie z plansz po dwa różne przedmioty i spróbować nimi uatrakcyjnić szkolny program wychowawczy. Bella wskazuje na piłkę i prosiaczka. Jej zdaniem, można by wprowadzić zwyczaj przychodzenia do szkoły z przyprawionymi nosami prosiaczka. Nauczycielka twierdzi jednak, że to mogłoby rozpraszać uwagę. Julka proponuje więc, by świńskie nosy dostawali tylko niegrzeczni.

Zajęcia dobiegają końca. Ta grupa uczestniczy w nich od roku. Co im dają?

- Śmielej myśleć - powiedział Adam.

- Przełamywać bariery - dodała Bella. - Uczymy się mieć pomysł na pomysł. Twórczo podchodzić do wszystkiego.

DOROTA BORYCZKO, polonistka z uprawnieniami do prowadzenia lekcji twórczości, członkini Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności:

- Lekcje twórczości (kreatywności) miały trafić do programu szkolnego, ale nie trafiły. U nas, w szkole Społecznego Towarzystwa Oświatowego, prowadzone są już trzeci rok. Dyrektorów innych szkół nie udało mi się do nich przekonać. Zdaniem niektórych, takich zajęć dzieci nie potrzebują, bo wszystkie one są twórcze. Niby prawda, ale wrodzoną kreatywność nie zawadzi rozwijać. Lekcje twórczości pomagają dzieciom zdobywać się na więcej. Na każdym kroku zmagają się tu ze swoimi oporami przed zadaniem i za każdym razem przekonują się, że nie ma zadania, którego by nie wykonały. To je uczy odwagi myślenia i poszukiwania śmiałych rozwiązań. Te lekcje wzmacniają ich wiarę w siebie i swoje możliwości.