Tyska Zima Poetycka: Literówka Pana Boga

- Bardzo cenię sobie wstrzemięźliwość. Zwłaszcza poetycką. Być może Elżbieta Lipińska nie do końca wierna jest Przybosiowej sugestii, jednak to, co ciekawe w tomie, rozgrywa się właśnie tam, gdzie najmniej słów, gdzie sens reprodukuje czytelnik w chwilę po wygaśnięciu wiersza. Tak Krzysztof Siwczyk, jeden z jurorów tegorocznej Tyskiej Zimy Poetyckiej, napisał o twórczości laureatki konkursu, Elżbiety Lipińskiej.

Była to XI Tyska Zima Poetycka, impreza Teatru Małego w Tychach, organizowana z myślą o poetach, którzy debiut poetycki już mają za sobą. Nagrodą jest wydanie tomiku. Tegoroczny nosi tytuł „Rejestry” i składa się z wierszy Elżbiety Lipińskiej.

Laureatka jest prawnikiem. Urodziła się w Warszawie, mieszka we Wrocławiu. Pisze głównie wiersze, ale też krótkie utwory prozą. Na swoim koncie ma dwa tomiki wierszy: „Pożegnanie z czerwienią” i „Maj to łagodny miesiąc”.

Najkrótszy wiersz w zbiorku wydanym przez Teatr Mały nosi tytuł „Niechęć”. Poetka pisze: „biała cisza/ wynurzasz się z niej jak zgrzyt/ plama na pięknie”.
Nieco dłuższy zatytułowany jest „Literówka”. Tak autorka mówi o … sobie. „W siódmym dniu miał naprawić wszystkie niedoróbki,/ ale się zmęczył i poszedł odpocząć./ Potem zapomniał i taka zostałam -/ na pierwszy rzut oka widoczna literówka Pana Boga”.

„Czy lektura wierszy może poprawić nastrój? „Rejestry” tak właśnie na mnie działają”, przyznał się inny juror tego konkursu, Bohdan Zadura. „(…) jest dużo dobrej energii i harmonijne proporcje między snem i jawą, między widzeniem zmysłowego detalu i intelektualnym dystansem do świata. Jakaś nieoczywista oczywistość. „Byłam w Chinach./ Byłam w Chinach i one weszły we mnie”.

W Tyskiej Zimie Poetyckiej brylują mężczyźni. Elżbieta Lipińska jest trzecią kobietą, która wygrała ten konkurs.