Wielki Post działa jak ... osobista tragedia

Jak dziś podchodzimy do Wielkiego Postu? Jak w tym czasie wygląda nasza religijna aktywność w porównaniu z innymi okresami w roku liturgicznym?
Z moich obserwacji wynika, że najbardziej pełne kościoły są w Środę Popielcową i Wielką Sobotę podczas … święcenia potraw. Ale generalnie do całego okresu Wielkiego Postu ludzie podchodzą bardzo poważnie. Bardzo duża jest frekwencja na Drogach Krzyżowych i Gorzkich Żalach. Więcej jest też w tym okresie chętnych do spowiedzi. Powiedziałbym krótko: Wielki Post nastraja do szczególnej, bodaj największej w ciągu roku, mobilizacji w kierunku pracy nad sobą i zbliżenia do Kościoła.
Trochę tak jak … jakaś osobista tragedia czy inne nieszczęście w rodzinie, które na ogół zawsze prowadzą do przewartościowań życia i spojrzenia na wiele spraw z innej perspektywy.

Chętni jesteśmy w tym okresie do tzw. umartwiania się? Z czego najczęściej postanawiamy rezygnować?
Te postanowienia są bardzo różne. Jedni deklarują powstrzymanie się od picia alkoholu czy palenia papierosów, inni – od używania brzydkich słów, ktoś przyrzeka sobie czystość… Długo by wymieniać. Praktycznie nie ma dwóch takich samych postanowień. Różnie też bywa z wytrwaniem w nich. Podczas spowiedzi niektórzy przyznają się, że nie udało się. To świadczy o tym, że swoje postanowienie traktują bardzo poważnie, a niedotrzymanie obietnicy - jako swoisty grzech zaniedbania. Zawsze wtedy namawiam do ponowienia próby, nawet jeśli do końca Wielkiego Postu nie pozostało już wiele dni. Bo każda praca nad sobą i każda walka ze swoimi słabościami ma sens. Nawet przerywane.

Księga trzeźwości cieszy się w tym czasie dużym powodzeniem?
Jest wprawdzie wystawiana trzy razy w roku: na Wielki Post, Adwent i miesiąc trzeźwości, czyli sierpień, ale może rzeczywiście w okresie wielkopostnym tych wpisów jest trochę więcej.