XV Tyski Festiwal Monodramu MoTyF rozpoczęty. Za nami Anna Seniuk i Pani Pomsel, co dalej?

XV Tyski Festiwal Monodramu MoTyF rozpoczął się 8 marca 2023 monodramem Anny Seniuk o życiu Brunhilde Pomsel, niemieckiej stenotypistki, pracownicy sekretariatu nazisty, Josepha Goebbelsa. Poznajemy ją w wieku 102 lat (żyła 106 lat; urodziła się 11 stycznia 1911 w Berlinie, zmarła 27 stycznia 2017 w Monachium) i wysłuchujemy historii jej długiego życia.

Jest to sztuka Christophera Hamptona, która powstała na podstawie wywiadu, jakiego Brunhilde Pomsel udzieliła krótko przed śmiercią oraz dokumentu w reżyserii Christiana Krönesa i Olafa S. Müllera.

Teatr Mały w Tychach dosłownie pękał w szwach. Sprzedane zostały nawet dostawki.

Prezentacja monodramów konkursowych zaczyna się w czwartek, 9 marca, o godz. 17 i potrwa do soboty.

Część konkursową otwiera monodram "Jordan", który miała kiedyś w swoim repertuarze Dorota Landowska, a który przekazała młodej aktorce nieprofesjonalnej, ponieważ - jak powiedziała - ona już z tego tekstu wyrosła. Mówi on bowiem o młodej kobiecie posądzonej o zabójstwo własnego dziecka

- opowiada Paweł Drzewiecki, dyrektor Teatru Małego w Tychach.

Następna (o 18.30) będzie „Bezgłośna samotność” z fragmentami Hrabala w wykonaniu Roberta Konowalika, najdojrzalszego aktora wśród uczestników, znanego z pracy nad formą.

Na koniec pierwszego dnia części konkursowej o 19.45 będzie można zobaczyć "Czy podoba ci się tutaj" Lidki Wiśniewskiej, która podejmuje temat wojny. To historia emigrantów rumuńskich opowiedziana oczami rumuńskiej dziewczynki.

W drugim dniu będą przedstawione historie historycznych postaci, jak Anna Świrszczyńska, poetka i muza Tuwima (monodram Katarzyny Faszczewskiej "Jestem baba. Rzecz być może o Annie Świrszczyńskiej") czy George Sand ("Pani Sand" w wykonaniu Joanny Sobocińskiej-Korczak, absolwentki Wydziału Lalkarskiego we Wrocławiu).

- Bardzo ciekawie zapowiada się też "Stand-up" Aleksandry Gosławskiej, która opowiada o tym, ile nas, ludzi teatru, kosztuje znalezienie się w tym świecie (wielokrotne zdawanie do szkoły aktorskiej, wyrzeczenia, rezygnacja z wielu rzeczy...). To odważny i ważny głos artystyczny, tym bardziej, że wykonawczyni jest jeszcze studentką Wydziału Lalkarskiego w Białymstoku. Temat jest podany w formie komicznej, choć tak naprawdę zabawny nie jest, ale - jak mówi Woody Allen - komedia to tragedia, która przydarza się komuś innemu - mówi dyrektor Drzewiecki.

Zaczniemy monodramem "Wyznania" Grzegorza Piekarskiego (w reżyserii Stanisława Miedziewskiego), o duchownym , który próbuje sobie radzić ze swoją seksualnością. Poznajemy go w chwili przygotowania do homilii, kiedy zastanawia się, co by było, gdyby powiedział o swojej seksualności. Poznajemy historię, w którą mało kto odważyłby się nas wpuścić. Spektakl nie ma na celu wywołania skandalu ani innego obrazoburstwa

- mówi dyrektor Drzewiecki.
W sobotę będzie można tez obejrzeć monodramy "Raz dokoła. Kobiety Wesela" Kingi Kowalskiej, która swój tekst wywiodła z wielkiej literatury oraz "Kaczmarek" Pawła Zieglera.
- "Kaczmarek" dotyczy Śląska z lat 20.-30. XX wieku. To temat tożsamości śląskiej z wojną w tle - mówi dyrektor Drzewiecki.

Spektakle mistrzowskie XV Tyskiego Festiwalu Monodramu MoTyF

11 marca na deskach Teatru Małego wystąpi Ewa Ziętek (tego dnia w nurcie konkursowym zobaczymy m.in. monodram "Raz dokoła. Kobiety Wesela", a jak pamiętamy - w "Weselu" Wajdy Ewa Ziętek wystąpiła jako Panna Młoda). W jej wykonaniu zobaczymy "Nieostrość widzenia", o Zofii Książek-Bregułowej, niedowidzącej aktorki śląskiej. Sztuka ta splata wątki obu aktorek. Ewa Ziętek wybrała ją na jubileusz 50-lecia swojej pracy artystycznej. Scenariusz napisał Remigiusz Grzela, reżyserii podjął się się Wawrzyniec Kostrzewski, syn Haliny Łabonarskiej.

Na koniec XV Tyskiego Festiwalu Monodramu MoTyF, 12 marca, zobaczymy monodram "Wokół Szekspira" w wykonaniu Andrzeja Seweryna, który był w Tychach z tym przedstawieniem 10 lat temu.
- Andrzej Seweryn będzie nam towarzyszył przez cały festiwal. Będzie omawiał spektakle konkursowe. Poznamy jego filozofię teatr. I na koniec on sam zmierzy się ze sceną. Taka uczciwość artystyczna - mówi dyrektor Paweł Drzewiecki.