Ostatnie kazanie pasyjne ks. dr. Tomasza Wojtala

Ostatnie kazanie ks. dr. Tomasza Wojtala w kościele bł. Karoliny w Tychach

Taki był wstęp: Nasza pasyjna KRZYŻÓWKA została praktycznie rozwiązana. Począwszy od pierwszej niedzieli Wielkiego Postu wspólnie znajdowaliśmy i poznawaliśmy poszczególne poziome słowa: był ZNAK, była PRAWDA, było ZBAWIENIE, było ŻYCIE, była TOŻSAMOŚĆ. Słowa te skrzyżowane dają nam rozwiązanie tej krzyżówki. Hasło finałowe to KRZYŻ! Bez dodatków, bez upiększeń, po prostu KRZYŻ.
Trzymając w ręce przyniesiony krzyżyk, zerkając na niego kątem oka, będziemy mogli zrobić ostateczny krok, zjednoczyć nasze życie z Chrystusowym krzyżem. Dotarliśmy do miejsca bez odwrotu, miejsca decyzji.
Krzyż jest twoim życiem! Krzyż jest integralną częścią twojego życia! Zatem pytanie o życie jest pytaniem o krzyż. Co zrobisz z twoim życiem?
Co zrobisz ze swoim krzyżem? Zakopiesz, zakryjesz, podmalujesz, wyprzesz się go? A może po prostu na wzór Chrystusa spróbujesz go zaakceptować, pokochać, wziąć na swoje ramiona i zanieść na Golgotę.
(...)
Jeśli uczynisz krzyż błogosławionym, jeśli uczynisz krzyż twoją Arką, w której, niczym Noe i jego rodzina, będziesz szukał schronienia i ocalenia, to właśnie wtedy sam Chrystus otoczy cię chwałą.

- Jeśli uczynisz krzyż błogosławionym, jeśli uczynisz krzyż twoją Arką, w której niczym Noe i jego rodzina będziesz szukał schronienia i ocalenia, to właśnie wtedy sam Chrystus otoczy cię chwałą – mówił ks. dr Tomasz Wojtal. - Bóg Ojciec także otoczył chwałą swojego Syna. Miało to miejsce (…) w momencie, kiedy włożono na Jego ramiona ogromny ciężar poprzecznej belki (skazańcy obarczani byli tą poziomą częścią krzyża, którą potem wciągano na jeden z pali stojących na Golgocie).
Ta belka mogła ważyć od 30 do 50 kilogramów. Nieobrobione, szorstkie drewno obcierało ramiona i plecy skazanego, powodując nieziemski ból rozrywanych tkanek zmaltretowanego ciała. Po ludzku prawdziwie nieludzki ciężar. Po Bożemu prawdziwie Boża chwała.
Hebrajskie słowo kabod - chwała - oznacza jednocześnie ciężar. Kiedy Żydzi chcieli powiedzieć coś o chwale Bożej, mówili po prostu, że Bóg jest bardzo ciężki. Kiedy chcieli powiedzieć, że ktoś nie był godny chwały, to mówili po prostu, że za mało ważył.
Ta drobna w sumie ciekawostka językowa, ma ogromne znaczenie teologiczne i w wyjątkowy sposób pozwala spojrzeć na krzyż. Bo kiedy Jezus stanął przed belkę krzyża, kiedy ta ciężka belka spoczęła na jego ubiczowanych ramionach, uświadomił sobie, że właśnie wtedy Ojciec otoczył go wielką chwałą, bo wielki ciężar oznacza zawsze wielką chwałę.
I kiedy człowiek w krzyżu widzi coś obciążającego, coś narzuconego, coś, co przygniata i sprawia, że nie chce się żyć. Chrystus widzi w krzyżu ciężar, który jest chwalebny, który doprowadzi go do niezwykłego blasku, jaki zajaśnieje na Golgocie”.

Trzeba nam na nowo odkryć prawdę o krzyżu. Trzeba na nowo zaczerpnąć z krzyża odpowiednią moc, entuzjazm oraz wiarę w to, że krzyż zbawia, że krzyż podwyższa. Wszyscy znający się choć trochę na muzyce wiedzą, że w zapisie nutowym krzyżyk podwyższa dźwięk o pół tonu. Jeśli rozpoznasz i zaakceptujesz krzyż w twoim życiu, to ten krzyż cię podwyższy, da ci o wiele więcej niż miałeś, więcej niż sobie wyobrażałeś, więcej niż potrzebujesz

– powiedział ks. dr Tomasz Wojtal podczas ostatniego kazania pasyjnego.

KRZYŻ jest naszym życiem, KRZYŻ jest integralną częścią naszego życia! Bez prawdziwego krzyża, nie ma postępu w wierze, nie ma pracy nad sobą, nie ma mobilizacji. Bez krzyża nie wiemy kim jesteśmy! Bez krzyża umieramy. - usłyszeli licznie zgromadzeni w kościele bł. Karoliny, gdzie ks. dr Tomasz Wojtal jest wikarym.