Arteterapia w bł. Karolinie w Tychach. Niepełnosprawni i KSM

Rok temu była to adaptacja "Opowieści wigilijnej" Dickensa, tym razem - sztuka "Nie z tej ziemi" napisana i wyreżyserowana przez Łukasza Sarnowskiego, jednego z prowadzących arteterapię w bł. Karolinie w Tychach. Aktorami, za każdym razem, są młodzież z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i niepełnosprawni z grupy Samson. Obie wspólnoty działają pod kierunkiem ks. Marcina Palki.

KSM-em ks Marcin zajmuje się od samego początku swojej pracy w parafii bł. Karoliny. Jest to wspólnota formacyjna, spotykająca się w każdy wtorek. – Bardzo chcieliśmy coś fajnego zrobić dla parafii, ale ciężko było znaleźć płaszczyznę do zagospodarowania, kiedy tu wszystko jest – mówi ksiądz. – I wtedy ktoś wpadł na pomysł, że może zajmiemy się niepełnosprawnymi. Początkowo były to wspólne wigilie i inne sporadyczne spotkania. Od dwóch lat jest to regularna wspólnota, która zbiera się raz w miesiącu, w sobotę.

Arteterapia prowadzona jest tu przez oligofrenopedagoga Izabelę Burmer oraz socjologa zdrowia i medycyny, Łukasza Sarnowskiego. Teatr jest miejscem, gdzie każdemu można znaleźć jakąś rolę.
– Czasem łatwej, czasem trudniej, ale jak się dobrze dobierze rolę, to niepełnosprawni potrafią dać z siebie wszystko – mówi Izabela Burmer. – Są wspaniałymi aktorami. Jest w nich bowiem cudowna naturalność. Trochę bardziej tremuje ich kamera, natomiast w scenach na żywo czują się lepiej.

- Cieszymy się, kiedy spektakl się podoba, ale dla nas najważniejszy jest element arteterapeutyczny i integrujący. Wszyscy jesteśmy tu aktorami i gramy wyznaczoną rolę, mniejszą lub większą, ale wszyscy jesteśmy tu tak samo ważni – mówi Łukasz Sarnowski, autor scenariusza i reżyser przedstawienia.

Ponieważ premiera przypada na czas świąteczny, sztuka dotyka tej właśnie tematyki. Okazuje się, że problem poruszony przez Dickensa nadal jest bardzo aktualny. Dzisiejszy świat pełen jest takich Scrooge’ów, może nawet bardziej niż ten, w którym „Opowieść wigilijna” powstała. Ludzie uciekają w pracę, zapominając w niej o własnej samotności. Problemem stają się święta, kiedy trzeba by zapomnieć o pracy i zmierzyć się z samotnością. Więc święta się ignoruje, próbuje o nich zapomnieć w wirze pracy.
Sztuka jest jednak tak poprowadzona, by pokazać, że to zła droga i że sam bohater do tego wniosku dochodzi.

Tym razem w rolę takiego bohatera wcielił się Łukasz Jasak.

Podczas arteterapii w bł. Karolinie w Tychach sięga się po różne środki, by jak najbardziej wykorzystać możliwości tak różnych aktorów. Bardzo dobrze sprawdza się połączenie filmu z teatrem. Są więc sceny, które nagrywa się i włącza w przedstawienie teatralne. Jest to ogromne urozmaicenie dla widzów, a w pracy z aktorami niepełnosprawnymi - pewne ułatwienie. Efekt świetny.