Karnawał Języka Polskiego w Zespole Szkół nr 1 w Tychach: W stronę baśni

Karnawał Języka Polskiego to sztandarowa impreza Zespołu Szkół nr 1 im. Gustawa Morcinka w Tychach. Co roku pod innym hasłem, co roku w innej tematyce się porusza, ale zawsze na wesoło. W tym roku będzie to bajka, baśń…

- Temat niejako narzucił się sam, bo mamy siódmą edycję, a siódemka to liczba często w baśniach występująca: siedmiomilowe buty, za siedmioma górami, siedmiu krasnoludków, siedem życzeń… – mówi Agnieszka Penkala, jedna z organizatorek karnawału.

- A do tego jest rok 13. Mamy więc dwie magiczne liczby: siódemkę uchodzącą za szczęśliwą i jej przeciwieństwo, trzynastkę, uważaną za pechową. A świat baśni to nic innego jak pole walki dobra ze złem – dodaje pierwsza polonistka w tej szkole, dyrektor Grażyna Jurek.

I w takim to karnawałowym nastroju, pod bajkowo-baśniowym płaszczykiem, przez cztery dni, od poniedziałku do Tłustego Czwartku, Zespół Szkół nr 1 żył będzie całkiem poważnymi tematami związanymi z językiem polskim i polską literaturą. Jeden z nich to kwestia zmiany znaczeń słów, pojawianie się nowych słów i odchodzenie do lamusa innych. Jest to przyczynek do jednego z konkursów, jaki pojawi się w ramach karnawału: „Uratujmy słowa, czyli ocalić od zapomnienia rzadko używane wyrazy”. Powstanie kufer wyrazów do ocalenia, a jednym z pierwszych, jakie do niego trafi będzie słowo … „fruwać”. – Okazuje się, że coraz rzadziej się go używa, zastępując pojemniejszym słowem „latać” – mówi Agnieszka Penkala.

Inny temat ważny, a podany lekko, łatwo i przyjemnie to „Nasze szkolne baśnie, czyli lektury do poduchy. Miniporadnik maturzysty” w wykonaniu Agnieszki Penkali.

- Będzie to przegląd lektur pod kątem występujących w nich elementów baśni. Taką baśnią jest na przykład … „Pan Tadeusz” – mówi. – Jest to baśń o Polsce. A niekwestionowanym elementem baśniowym jest zakończenie tej epopei słowami: „I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem,/ A com widział i słyszał, w księgi umieściłem”.
Baśni jest pełno w romantyzmie („Świteź” i inne ballady), baśniowe światy tworzył Leśmian. – Swoistą baśń tworzył też Bruno Schulz – dodaje nauczycielka. – Ba, nawet Baczyński ma na koncie kilka baśniowych utworów, jak np. „Biała magia” czy „Znów wędrujemy ciepłym krajem”. Baśń była dla Baczyńskiego ucieczką od strasznej rzeczywistości.

„Baśń jest literaturą mędrców” – taki jest tytuł tego VII Karnawału Języka Polskiego. A jednym z punktów programu jest także rzecz o nowo odkrytej baśni Andersena, o świecy. – Odkrytej nota bene 13 grudnia – mówi dyrektor Grażyna Jurek, podkreślając drugą trzynastkę, która wiąże się z tegoroczną edycją.
I jest punkt „Opowiem ci…”, czyli gawędy nauczycieli.

- Będę chciała młodzieży opowiedzieć o kurach i orle – zapowiada dyrektor Grażyna Jurek. – O tym, jak pisklę orła trafiło do kurnika i wychowywało się wśród kur. Pewnego dnia kury pokazały mu orła. „Ten piękny ptak to orzeł. Ale my nigdy nie będziemy fruwać jak on”, powiedziały do swojego wychowanka. „A ja będę”, po raz pierwszy pomyślał orzeł, któremu do tej pory wydawało się, że jest kurą. To piękna opowieść o ambicji wzniesienia się w górę i dorównaniu najlepszym.

„Baśń, czyli walizka o podwójnym dnie” to motto trzeciego dnia karnawału, a jednocześnie przypomnienie, że każda baśń ma to drugie dno.